Dzieje się

Duuużo się dzieje.
Przede wszystkim w sobotę odbyło się Wielkie Spotkanie Podlasko-Mazurskie w Białymstoku. Obszerne relacje już zostały zamieszczone przez:

• Krzysię i Madziulę - Organizatorki WSP-M
• Naile, 
• Yenulka

Nie wiem już co miałabym napisać aby relacja była bardziej pełna: do tej pory miotają mną pozytywne emocje. Zresztą o ich poziomie niech świadczy takie sympatyczne zdjęcie:

Jest nieco ciemne, ale mam nadzieję oddaje temperaturę konwersacji (tu ja na zdjęciu z Bożenką).

Ten dzień minął nawet nie wiem kiedy, a adrenalina na samo wspomnienie  rośnie do poziomu z soboty! Wspaniale było poznać Dziewczyny które znałam do tej pory tylko z nicków i takie które okazje miałam poznać dopiero w sobotę. Fantastycznym przeżyciem było dotykanie prac i podziwianie kunsztu i maesterii wykonania. Zadziwiała różnorodność technik, form, kolorów, wzorów. Mogłabym tak długo i namiętnie wymieniać. Z Yenulką nie mogłyśmy się nagadać do wieczora. Aż dziw jak mój 'terrorysta' to przyjął spokojnie ;)

Spotkanie było fantastyczne! Odświeżające! Emocjonujące! Do tej chwili mam przed oczami Autorów i prace utrwalone na tych zdjęciach: #1 i #2
 

Madziula, Krzysiu: dziękuję Wam! I liczę na więcej podobnych okazji :)

Potem była już tylko nuda: podróż do Płocka do ciemnej nocy, na działkę. A tam czekała już na mnie Mama. W niedzielę rano po deszczu zrobiłyśmy obchód, zliczyłyśmy absolutnie priorytetowe rzeczy do zrobienia i poszłyśmy, nie omieszkam dodać że przybite ilością pracy, na kawę.
Po kawie zaczęło się od grabienia liści pod ławkami a skończyło na wypieleniu rabaty, posadzeniu jaśminowca i obsypaniu korą hektara części rabaty (to ta żywa zieleń na tle nowej kory).  Minęło południe.....

Potem pozostała /dla odmiany oczywiście ;) /  nudna, ciężka praca.... pielenie, sadzenie, obsypywanie, sadzenie, wynoszenie gruzu, zbieranie kamieni.

 Mama posadziła hosty:

i wetknęłyśmy liliaka. Magnolię Mama posadziła kilka dni wcześniej.

Kilka dni wcześniej również dokończyła taką rabatkę, pokazaną w poprzednim poście w trakcie pracy:

Na koniec dnia Mama, ze wsparciem Młotkowego, wybrukowali stopień kamienny. Zdjęcia gotowego stopnia brak, ale dowód że praca była wykonywana jest:

**********
A do tego wszystkiego kilku bystrych Szpiegów ;) wyśledziło, że już od wczoraj nie jestem 30+ ale 30++. Ano, 12 maja roku pamiętnego urodziłam się i jakoś leci.

Dostałam od Was mnóstwo życzeń! Bardzo, bardzo mnie zaskoczyły, bo się ze swoimi urodzinami nie afiszuję.  I za wszystkie okrutnie Wam dziękuję! Dla Was dedykuję te oto kwiaty wiosenne, majowe, z własnego już ogródka:

I mam nadzieję że życzenia niedługo zaczną się realizować i wreszcie pokażę Wam jakieś robótki zamiast ogródkowych dokonań :D

P.S. w pracy z okazji urodzin dostałam świetny prezent (na razie tylko papierowy dowód zamówienia ... ;) ) . Mam nadzieję że już w poniedziałek jednak doleci z UK i wtedy się pochwalę :D

P.S.2 .... szydełkowej firanki kurakowej zostało 8 rządków .....  Oby do końca!